TVDW 24/04/2016 - Prince - Controversy (1981)

Toegegeven, het heengaan van Prince deed me een pak meer dan dat van David Bowie. Bowie was in mijn jeugdherinneringen toch vooral "Let's Dance". Wat volgde in Bowie's carrière werd met interesse gevolgd, wat voorafging werd retrospectief ontdekt. In vergelijking met Prince valt Bowie echter bleekjes uit.

Prince zorgde voor een ton aan persoonlijke herinneringen. De bustocht naar Hasselt om er "Purple Rain" te gaan zien. De fietstocht naar Bree met vriend Frank, om er bij diens neef - intussen een gevierd toetsenist, met o.a. Monza, Zap Mama en Hooverphonic op het cv - een video van een liveconcert te gaan bekijken. Het gevoel van voor de allereerste keer mijn allereerste cd in de lader te schuiven - Sign O the Times was dat. Housequake, uit datzelfde dubbelalbum, dat de soundtrack werd bij een reis naar Griekenland. De sneak preview op donderdagnacht in Leuven, waar we "Under the Cherry Moon" zagen. De fuiven die ik als DJ mocht opluisteren, waarbij ik de als één track opgenomen cd "Lovesexy" steevast 5'46" moest doorspoelen en dan op pauze moest duwen, klaar om Alphabet Street los te laten. You Got The Look werd op die avonden ook steevast gedraaid. Net als A Love Bizarre, dat laatste zelfs nog op vinyl single, want in die tijd betekende een nachtje dj spelen een aflossingskoers tussen vinylplaten, cd's en zelfs cassettes (!). Nog zo'n herinnering: in die Leuvense periode had een vriendin van me The Black Album op vinyl. Omdat ze er aardig wat had voor moeten neertellen, liet ze vrienden betalen om er een cassette-opname van te maken. Of nog eentje: het live-concert in Gent in de lente van 1995, om er Prince aan het werk te zien, tijdens een tour om het destijds onuitgebrachte The Gold Experience te promoten. Achteraf gezien bleek het niet meteen de meest memorabele doortocht van Prince in België, vermits hij de hits in de kast liet en doelbewust koos voor langgerekte jams van nummers die niemand in het publiek kende.

Voor de tvdw kies ik geen speciale outtake, geen opzienbarende 12 inch of geen bootleg (- al heb ik er enkele goeie, waaronder de beroemde after show in Den Haag 1988 en een opname van de One Nite Alone Tour - dank u wel, Hans - in Antwerpen 2002). Ik kies ook niet voor mijn favoriete Prince-nummer, want dat zijn er zovele. I Could Never Take the Place of Your Man? Lady Cab Driver? Let's Pretend We're Married? When 2 R In Love? When Doves Cry? Money 2 don't matter tonight (uit wat ik nog altijd het laatste écht goeie Prince-album vind, "Diamonds & Pearls")?

Ik kies simpelweg voor het nummer waarmee ik Prince (vermoedelijk) het eerst leerde kennen. Begin jaren tachtig startte ik met mijn tvdw's. Ik schreef ze steevast met een en dezelfde rode pen neer in een klein boekje - dat was elke week weer een heus ritueel. Als ik nu doorheen de boekjes, acht in totaal, blader, vind ik Prince een eerste keer begin 1982, als 22ste tvdw. Een reconstructie is vrij gemakkelijk: het album "Controversy" kwam drie maanden voordien uit, de titeltrack en het nummer Let's Work waren in heavy rotation op Funkytown, destijds voor mij veruit het belangrijkste radioprogramma. Vandaar dus, Prince, die zich toen nog bevond tussen de italodisco van Madleen Kane, de new wave van Fischer-Z en de hardrock van Van Halen.