TVDW 23/07/2006 - Muse - Knights of Cydonia (2006)
En dan weten dat ik hun debuut maar niks vond en hun optreden op de wei van Werchter 2004 bij mij als pokkeherrie in het geheugen staat gegrift (we citeren uit het toenmalige artikel: "pedante, loeiharde set" en "een muur van lawaai waar we niet graag tegenaan schuurden"). En nu ben ik haast verplicht hen met een TVDW te bedanken; qua Wiedergutmachung kan het tellen. "Black Holes and Revelations", de overweldigende nieuwe cd van Muse greep me meteen bij het nekvel. Best mogelijk dat aan het eind van de rit 2006 geen enkele cd meer spins zal scoren als de deze. Ze opzetten levert niet zomaar een luisterbeurt op, eerder een heuse sonic adventure. De eerste keren ben je van je sokken geblazen door het avontuurlijke karakter en de no holds barred benadering, de daaropvolgende keren vallen de referenties naar andere groepen je op, rond de achtste sessie ben je opnieuw nuchter genoeg om de niet mis te verstane anti-Bush&Blair lyrics te ontwaren. "Black holes..." is een pompeuze, pompende soundtrack bij deze woelige tijden. Over die referenties: "Starlight" lijkt met zijn rollende baslijn en eenvoudig loopje op de elektrische piano wel op (de betere) Placebo; "Map of the Problematique" start als iets van Depeche Mode met een Cure-gitaartje; de sexy falsetto funk van "Supermassive Black Hole" had op "Head Music" (Suede) kunnen staan; het schuimbekkende "Assassin" wordt voorgestuwd door een intro van pure metal die aantoont dat co-producer Rich Costey zijn strepen verdiende bij Rage Against the Machine. Onderhuids duikt meer dan ooit Queen ook op. Frontman en songschrijver Matthew Bellamy staat bekend als grote Queen-fan, regelmatig duiken dan ook echo's op van Mercury & Co. ten tijde van Queen II of Sheer Heart Attack (de aangezogen multiple backing vocals, de in elkaar geweven zangpatronen, de effectpedalen van May, het alle-meters-in-het-rood slotakkoord in "Take a Bow") - evenwel in een hedendaags geluidstapijt gedrapeerd. Ik maak mezelf graag wijs dat mocht Mercury nog leven, hij met Queen anno '06 een album zou maken dat dichter bij deze van Muse zou liggen, dan bij de pastiche-rock van The Darkness. TVDW kiezen was eens te meer niet makkelijk; slotsong "Knights of Cydonia" won uiteindelijk het pleit. Leuke trivia rond die "Cydonia": dit is een regio op de planeet Mars, eentje waarvan de Mars Global Surveyor in 1998 foto's nam. Op een ervan meenden E.T.-believers in de kraters van Mars een menselijk gelaat te kunnen ontwaren; meteen reden om tal van conspirary theorieën à la Roswell op te starten. Voor Bellamy niet meer dan een aanleiding om een song te schrijven die start als een cyberversie van een instrumental van The Shadows en die eindigt, na een a capella break, met een fantastische tot luchtgitaar uitnodigende outro van twee minuten. De nieuwe Muse: OTT science-fiction rock for now people.
http://www.sendspace.com/file/edrnix
Labels: Darkness, Depeche Mode, Muse, Placebo, Queen, Rage Against The Machine
1 Comments:
Muse dus... wist niet zeker of het britten waren, vandaar kwamen ze niet in mijn "gok" lijstje voor. Ik vraag me nu af : is dit hun 3e CD of hun 2e? Ik gok (alweer) op 3. Bon, ik weet nu wat te doen : als de bliksem naar de platenboer ! De eerste Muse vond ik echter wél heerlijk goed. Ik herinner me hun live concert op pinkpop een paar jaar geleden : wat Matthew Bellamy daar presteerde leek mij bijna onmogelijk : van gitaar naar synths, al zingend, springend,... ik vond het fenomenaal. De energie in hun muziek was voor mij eindelijk iets verfrissend in het toenmalige muzieklandschap. Frisse, opzwepende ritmes, stuwende gitaren en synths met daarbovenop die heel herkenbare stem van Bellamy... resultaat: een heel sterk debuut (sorry JC ;-) ). Als "Knights of Cydonia" nog béter is, dan zit de CD vanmiddag al in mijn CD speler. Groetje, Orv Man
Post a Comment
<< Home