TVDW 31/10/2021 - Al Green - I can't get next to you (1971/2021)

 Ik had deze week zonder probleem Need van Collective Soul kunnen nomineren, een ouwertje dat ik de afgelopen dagen met de gepaste aplomb presenteerde aan mijn twee dochters. But guess what, Needs had in 2005 (ja we zijn al zolang bezig) al een tvdw opgeleverd. Blijft wel een machtig mooie song, en ik blijf halsstarrig een lans breken voor Collective Soul en hun prima hybride vorm van - even ademhalen -  gespierde college rock, melodieuze Beatles popgevoeligheid en Led Zep-achtige post grunge.

De rockers uit Georgia ruimen met plezier baan voor Al Green. Green staat, net als Bill Withers, al jarenlang aan het hoofd van mijn wishlist. Daar bleven ze al die jaren ook, omdat ik zijn platen - in tegenstelling tot bijvoorbeeld Sam Cooke of Smokey Robinson - nu eenmaal nooit voor een zacht prijsje tegenkom. Gelukkig zorgt mijn Instagramvriendschap met de hier ook in de comments soms opduikende Cynthia ervoor,  dat ik nu eindelijk mijn eerste Al Green album op vinyl heb (op mooi rozige vinyl dan nog). 

"Give me more love"  is in feite Green's Greatest Hits collectie, maar dan ter gelegenheid van een limited edition record store release aangevuld met orchestral arrangements. Het had verkeerd kunnen aflopen, ik weet het, maar de strijkersarrangementen blijven subtiel en niet te suikerig, ondersteunen en begeleiden meer dan dat ze in de weg lopen en geven in het beste geval de songs nog wat extra warmte.