TVDW 12/09/2021 - Arrested Development - Mr. Wendal (1992)

 

Normaal gezien - maar wat is nog normaal in this day and age - had ik volgende week een concertje meegepikt, het eerste in a zillion years, en eentje van Arrested Development. Ze kwamen naar De Casino in Sint-Niklaas en ik wou de pionierende hiphopgroep van mijn "live te zien" bucket list schrappen. Niet dus, het concert werd uitgesteld. 

Peu importe. Dat de band toch met een tvdw (hun eerste) gaat lopen, heeft meer te maken met een lange autorit van vorige week, aan de zijde van mijn zoon. Discussiëren over muziek met mijn kinderen, 't is een favoriete bezigheid van me. Met Bram gaat het dan al snel de richting uit van hiphop. Zo bracht hij me tijdens de rit op de hoogte van de nieuwe, fel gemediatiseerde releases van Drake en Kanye West. Wat er goed aan was, wie er op featurede, welke de verschillen waren etc. Ook Britse grime en trap artiesten werd tegen het licht gehouden, met Dave en Skepta et j'en passe.

Ook andere genres kwamen aan bod. Snap bijvoorbeeld. Het is mooi om vast te stellen hoe de jongeren die oudere songs en bands uit pakweg eighties of nineties toch op een andere manier bekijken, beoordelen, beluisteren. Neem die eurodance van Snap (of van Ace of Base, of Urban Cookie Collective - twee bands die de autorit ook begeleidden). De jeugd kent die songs blijkbaar ook (ja zelfs The Key The Secret), maar beluistert ze zonder oog- of oorkleppen, ontdaan van ballast en vooringenomenheid. Bij ons zitten die songs sinds jaar in het vakje van de wat foute, platte eurodisco; de jongere generatie catalogeert minder en kent ze als "gewoon. Leuke liedjes."

Terug naar hiphop, moest ik natuurlijk tijdens die lange rit ook mijn duit in het zakje doen. Door na Regulate van Warren G die lekkere bleekschetensoul van Michael McDonald te laten horen, bijvoorbeeld. Of door het te hebben over Arrested Development en hun ecofriendly, social conscious hiphop uit het Zuiden. Samen naar Mr. Wendal luisteren, in de wagen, door de nacht klievend. Het had iets.