TVDW 11/08/2019 - Lloyd Cole - The Loudness Wars (2019)
Toen Lloyd Cole debuteerde, werd hij gehuisvest in het kraakpand waar ook de gitaargedreven moody gloomy lotsgenoten van The Smiths, Echo & The Bunnymen en Aztec Camera gehuisvest waren. In het aanpalende huis had je de wat lichtvoetigere synth beweging met Yazoo, Human League en Thompson Twins. Ik moest aan beide denken, bij het beluisteren van Cole's elfde album, "Guesswork"; hij maakt immers een brug tussen beide werelden. Voor het eerst kiest Cole inderdaad resoluut voor synths. Ja, er spelen toevallig nog twee van zijn voormalige Commotions mee en af en toe wordt iets bijgekleurd met gitaar, maar hoofdzakelijk worden de songs gestuurd door synths en drum machines. Toch blijft het onmiskenbaar Cole: zijn indringende donkere stem is intact, net als zijn capaciteiten om een slimme tekst (op dit album vaak over de eindigheid van het leven) en een goede melodie te schrijven. Het resultaat klinkt als Pet Shop Boys (in hun meest introspectieve songs) of een iets minder extreme versie van John Grant. Erg geslaagd.
Labels: Lloyd Cole
7 Comments:
ah, heeft hij iets nieuws? ff checken!
laat ne keer weten, Sham
ik vind het wel wat hebben, deze nieuwe Lloyd. Heb al gekeken naar zijn tourschema, nog geen B data maar mocht hij in 2020 langskomen... count me in
Destijds met zijn Commotions had ik het niet zo voor hem (iets te 'proper'), maar in zijn solo werk sedert 'Music in a foreign language' zit er heel veel moois. Klinkt vrijwel altijd heel dicht en intiem. Ik ga mee als hij in de buurt is.
dat mag zin. je krijgt dan een pintje van me. Eén.
Dank voor jouw onmetelijke generositeit !
ach. Don't mention it.
Doe moj maar Night Sweats
Post a Comment
<< Home