20/07/2014 - Howard Jones - Hide and Seek (1984)
Ik probeer altijd te zoeken naar de mooiste foto's van artiesten die met een tvdw gaan lopen. Foto's die wel verwijzen naar de periode van opname van de tvdw (- geen Springsteen anno 2014 bij een tvdw uit Darkness on the Edge of Town, ik zeg maar wat), maar toch iets meer artistiek zijn dan de gewone promofoto's.
Moeilijk hoor, bij het heerschap Howard Jones. Dit terzijde.
Niet dat ik me zal schamen voor Jones, met name zijn debuut "Human's Lib" is en blijft een sterk staaltje synthpop. Dat hij nu opduikt als tvdw, heeft (opnieuw) alles te maken met de drie weken trip richting USA. In Las Vegas hadden we een afspraak met Sean en Joan, een koppel dat via mijn Instagram foto's een soort van digitale vriendschapsband ontwikkelde en dat zelfs met plezier de (lànge!) afstand Salt Lake City - Las Vegas aflegde om ons te zien. Sean had niet enkel een geweldig cadeautje bij - de Record Story Day single van Josh Rouse - maar ook vier home made cd's, waarop zijn Diamond Cutters staan. Geweldige kerel, die Sean, iemand waarvan je meteen beseft: dit is een muzikale zielsverwant. De door hem Diamond Cutter gedoopte verzameling is exemplarisch: het zijn 's mans ultieme songs, de nummers waarmee je een diamant kan snijden.
Eenmaal vertrokken vanuit Las Vegas (richting Moab, Lake Powell, Lake Havasu, Route 66, Los Angeles...) had ik heel wat plezier met zijn vier mix-cd's. Cd's die - zoals ik het graag heb - volledig zonder inlay of titels of wat dan ook werden overhandigd. Listen without prejudice, weet je wel. Grootste verrassing (je voelde 'm al komen) was deze Hide and Seek. Een song die ik, als synthpop kid van de eighties, natuurlijk van buiten ken. En waarvan ik nooit dacht dat hij het nog tot tvdw zou schoppen, anno 2014. Maar kijk, alles heeft te maken met de omstandigheden. Als je uren rijdt doorheen natuurparken en plots komt die intro met die bekende synthlijn door de boxen... kippenvel. 't Is te zeggen, tot twee minuutjes later de kinderen op de achterbank aan banale ruzie nummer 12422 beginnen. Geen betere remedie tegen kippenvel denkbaar.
Moeilijk hoor, bij het heerschap Howard Jones. Dit terzijde.
Niet dat ik me zal schamen voor Jones, met name zijn debuut "Human's Lib" is en blijft een sterk staaltje synthpop. Dat hij nu opduikt als tvdw, heeft (opnieuw) alles te maken met de drie weken trip richting USA. In Las Vegas hadden we een afspraak met Sean en Joan, een koppel dat via mijn Instagram foto's een soort van digitale vriendschapsband ontwikkelde en dat zelfs met plezier de (lànge!) afstand Salt Lake City - Las Vegas aflegde om ons te zien. Sean had niet enkel een geweldig cadeautje bij - de Record Story Day single van Josh Rouse - maar ook vier home made cd's, waarop zijn Diamond Cutters staan. Geweldige kerel, die Sean, iemand waarvan je meteen beseft: dit is een muzikale zielsverwant. De door hem Diamond Cutter gedoopte verzameling is exemplarisch: het zijn 's mans ultieme songs, de nummers waarmee je een diamant kan snijden.
Eenmaal vertrokken vanuit Las Vegas (richting Moab, Lake Powell, Lake Havasu, Route 66, Los Angeles...) had ik heel wat plezier met zijn vier mix-cd's. Cd's die - zoals ik het graag heb - volledig zonder inlay of titels of wat dan ook werden overhandigd. Listen without prejudice, weet je wel. Grootste verrassing (je voelde 'm al komen) was deze Hide and Seek. Een song die ik, als synthpop kid van de eighties, natuurlijk van buiten ken. En waarvan ik nooit dacht dat hij het nog tot tvdw zou schoppen, anno 2014. Maar kijk, alles heeft te maken met de omstandigheden. Als je uren rijdt doorheen natuurparken en plots komt die intro met die bekende synthlijn door de boxen... kippenvel. 't Is te zeggen, tot twee minuutjes later de kinderen op de achterbank aan banale ruzie nummer 12422 beginnen. Geen betere remedie tegen kippenvel denkbaar.
Labels: Howard Jones
1 Comments:
schoontje !
Post a Comment
<< Home