Sunday, October 23, 2011

TVDW 23/10/2011 - Charlie Sexton Sextet - Plain bad luck and innocent mistakes (1995)



"Zet die man hier in de keuken op een stoel en laat hem zingen, daar luistert toch niemand naar." De kritiek van mijn vader was vernietigend, toen Dylan in mijn puberjaren - die samenvielen met de niet bepaald meest succesvolle jaren uit Dylan's carrière - op tv verscheen. "Hmm, is dat nu die befaamde zanger?" hoorde je Koop Senior, die opgegroeid was met klassieke tenoren en crooners, denken. Zovele jaren trek ik voor de derde maal naar Dylan Live. Bij mijn vader kan er inmiddels een goedkeurend knikje af. De voorbije jaren heeft de man dan ook een inhaalbeweging gemaakt, door pianopartituren van liedjes van Dylan, The Beatles of Billy Joel te leren spelen.

Dylan Live is een evenement dat moeilijk te beschrijven valt. Ja, de man werkt zich wars van de normale podiumgeplogenheden door zijn eigenzinnige setlist. Neen, bindteksten is een woord dat hij niet kent. Ja, zijn frasering wijkt grondig af van wat men op plaat gewoon is te horen. Neen, zijn frequente muzikale interventies achter het orgeltje resulteren niet bepaald in groots keyboardgegoochel. Maar het wérkt wel. Dit keer kwam de legende zelfs behoorlijk olijk en vrolijk voor de dag. Wat zich bij Dylan vertaalt in een net iets frivolere graai naar de microfoonstandaard, of enkele opeenvolgende bewegingen die met wat goeie wil voor danspasje kunnen doorgaan. Hoogtepunt dit keer vond ik een erg mooi Not Dark Yet. Ik gooi het als bonus bij de tvdw, in een versie van Robyn Hitchcock.

Tvdw zelf gaat naar de man die het soms zwalpende schip veilig richting haven stuurde, afgelopen woensdag. Charlie Sexton had er al een carrière als posterboy en Texaans guitar slinger opzitten, toen hij ingelijfd werd bij Dylans begeleidingsband. Het snarenwonder speelde samen met enkele Stones, The Vaughan Brothers en Alejandro Escovedo. Zijn plaat "Under the Wishing Tree" uit 1995 is altijd een persoonlijke favoriet geweest. Stoffige wijdse gitaarscapes zoals ook Chris Whitley en Daniel Lanois ze in die periode brachten, afgewisseld met potige rock ten zuiden van Pearl Jam. De weergaloze tvdw combineert beide.

Labels: ,

2 Comments:

Blogger Koop said...

http://www.sendspace.com/file/ztgaci

en Not Dark Yet:

http://www.sendspace.com/file/i05e25

6:25 AM  
Anonymous zinnerboy said...

Na zijn wat overroepen debuut (pictures for pleasure) heb ik de man solo niet meer gevolgd. Ten onrechte, blijkt nu.

8:25 AM  

Post a Comment

<< Home