TVDW 07/08/2011 - Blue Aeroplanes - Yr Own World (1991)

These are the days of miracles and wonder. Geen groter contrast mogelijk tussen de originele versie van Boy In The Bubble en de cover waarmee het Britse Blue Aeroplanes in 1991 kwam. Op de eerste hoor je de zachte stem van Paul Simon, een man die zelfs de bijsluiter van een suppositorium op honingzoete wijze kan aflezen; op de tweede het grofkorrelige gebraak van een zanger die net uit een beschutte werkplaats leek weggeplukt. Gek genoeg klonk het best nog oké, die cover.

Art rock - zo werd de muziek van The Blue Aeroplanes wel eens bestempeld. Het was dan ook geen gewoon groepje. De teksten leken wel street poetry, weinig toonvast voorgedragen tegen een muur van drie gitaren. Verder telde de groep onder de vaste leden ook een full-time danser. Een soort van Happy Mondays dus, maar dan met meer gitaren dan dope, en uit Bristol en niet uit Manchester. Vorige week herontdekte ik "Beat Songs", een album dat tot mijn verbazing de tand des tijds prima wist te doorstaan. De tvdw lijkt wel een jachtige cockney versie van vroegere REM, met heerlijk jangly Rickenbacker gitaarwerk (ook in de lange outro) en met een van mijn favoriete drummers, Jerry Marotta, achter de drumkit.