TVDW 24/01/2010 - Freedy Johnston - Central Station (2010)

Echt singer-songwriter weekje achter de rug, met een herontdekking van alle Freedy Johnston cd's die ik heb, afgerond met een aperitiefconcertje van Brendan Croker & Bruno Deneckere. Laatstgenoemde trok het laken naar zich toe, Croker kwam wat te nonchalant en onvoorbereid uit de hoek vond ik. In de songkeuze werd al eens te snel naar obvious choices gegrepen (Streets of Laredo, St. James Infirmary Blues, Frankie & Johnny en House of the Rising Sun), maar al bij al toch een nuttig tijdsbesteding, zo op zondagvoormiddag.

Hoe klinkt muziek die uit het midden van de VS komt? Misschien biedt Freedy Johnston het antwoord, hij komt uit Kinsley, Kansas - pal in het midden tussen east & west coast. De nieuwe plaat 'Rain on the city' is zijn eerste in zeven jaar tijd (!). Ik heb altijd al, van bij de sturm und drang op debuut The Trouble Tree, een soft spot gehad voor de man. Met Can you fly? maakte hij een van mijn favoriete platen uit de jaren negentig, en This Perfect World (prod. Butch Vig) en Never Home (prod. Danny Kortchmar) waren nauwelijks minder sterk. Hulde aan Club N9 in Eeklo, die Freedy enkele jaren terug programmeerden voor een solo-optreden. Shamrockske Nico en ik waren er (net als bij Green On Red, ook in de N9). Freedy kwam toen met zijn heerlijke onliner (en levensmotto) Life is a pancake... Aah, memories.

De nieuwe plaat stelt niet teleur en is een pak beter dan zijn twee vorige (Blue Days Black Nights en Right Between the Promises). Op een song als The Devil Raises His Own probeert Freedy zelfs een soort van jazzy pop uit die hem naast Josh Rouse brengt. Zelf claimt de man muziek te willen maken die het midden houdt tussen Tom Petty en Elvis Costello, twee van zijn grootste idolen. Een tvdw kiezen was moeilijk, ik ga uiteindelijk voor het sobere, impressionistische Central Station. Het is, na vijf jaar en 263 tvdw's, de allereerste voor Freedy. Het werd tijd.

http://www.sendspace.com/file/7i28ff