TVDW 08/05/2016 - Heaven 17 - ... (and that's no lie) (1984)

Het verhaal is bekend: de jongens van Heaven 17 zaten eerst bij Human League, maar sprongen van het schip nét voor de gouden kalf "Dare" geboren werd. "Dare" groeide uit tot een anthem van de jaren tachtig, terwijl Heaven 17 en hun platen toch meer cult bleven. Onterecht, eigenlijk, want de groep kan toch ook wat geloofsbrieven voorleggen. Debuut "Penthouse and Pavement" was een grillige maar catchy poging om new wave en synth pop te rijmen, terwijl opvolger "The Luxury Gap" een romantische popplaat werd met hitsingles als Let Me Go en Come Live With Me. Ook als producers drukten de leden van Heaven 17 een stempel op de jaren tachtig, als drijvende kracht achter het debuut van Terence Trent d'Arby en de comeback van Tina Turner.

Is daarmee alles gezegd? De Heaven 17 discografie herbergt voor de rest inderdaad niet bijster veel goeds. Tenzij dan die dérde plaat, "How Men Are". Grote hits kwamen er niet meer uit, tenzij dat halve radiohitje Sunset Now. Zovele jaren later scoor ik de plaat voor een schamel pondje in Edinburgh en herontdek ik 'm. 't Is een wat experimenteler, soulvol album dat het evenwicht opzoekt tussen koele Fairlight-synthgeluidjes en een hete blazerssectie. Niet zomaar een blazerssectie, maar the Phenix Horns (sic), de vermaarde toeteraars van Earth Wind & Fire, die begin jaren tachtig ook door Genesis (Paperlate) en op de eerste soloplaten van Phil Collins werden ingehuurd.

De tvdw is het slotstuk van de plaat. Het is de Bohemian Rhapsody van de synthpop: geladen, mysterieus, bombastisch, funky en met heel wat tempowisselingen.