TVDW 15/12/2019 - Jess Roden - Reason to Change (1974)

Ja, Hot Chip was best leuk. Ze kwamen op met Boney M en deden in de bissen iets met de Beastie Boys (Sabotage, al vond ik hun cover meer opvallend dan memorabel). Tussenin brachten ze een sterke set, waarbij de hardere beats van het vroegere werk wat contrasteerde met de meer melodieuze songs uit het laatste album. Maar: geen tvdw. Ze hebben er al enkele gescoord, dus ze moeten niet klagen.

Simon & Garfunkel, dan? Enkele in de Londense musicalwereld geschoolde jonge snaken brachten een erg verdienstelijke tributeshow in Leuven. The Only Living Boy in New York vond ik persoonlijk het mooiste moment van hun set - maar tvdw-waardig? Nah.

Zoals wel vaker zat de tvdw verscholen in een donker hoekje. Meer bepaald in een platenbak van Music Media Corner, die kleine maar fijne platenzaak in Boom waar ik soms ga snuisteren en waar ik twee platen van Jess Roden vond. Een interessante pipo, die Roden. Hij zong mee op én Magic Bus van the Who én Pull up to the bumper van Grace Jones. En tussenin zat hij in een groepje met de Doors-leden (minus - wegens dood - Jim Morrison). Op Rodens debuutplaat (op het Island-label van Chris Blackwell) spelen Allen Toussaint en enkele leden van The Meters mee. Dat valt duidelijk te horen op openingstrack Reason to Change.