TVDW 20/10/2019 - Hothouse Flowers - Hard Rain (1988)

Die folkrock waarmee Mumford & Sons zo'n succes boekt? Niets verkeerd mee, hoegenaamd niet, maar ik moest eraan denken toen ik afgelopen week "Just A Note" oplegde. Het is een tussendoortje dat Hothouse Flowers uitbracht tussen het eerste en tweede album. Een zoethoudertje, dat ik destijds helemaal niet had opgemerkt. Tot een Instagram-vriendin de plaat een tijd geleden terug postte, en me nadien zelfs wist te verrassen door haar exemplaar op te sturen.

Het deed me nog eens beseffen wat voor een bevlogen, bezielde muziek die band destijds wel maakte. Nog een pak straffer en authentieker dan Mumford & Sons, meer in rechtstreekse lijn met wat Van Morrison heel zijn carrière al gedaan heeft: op een soulvolle manier pop, folk, soul en blues mengen. Misschien is het die authenticiteit die de groep parten speelde: Hothouse Flowers was nooit sterk in het meespelen van het spel van platenfirma's. Na "Born" uit 1998 - een plaat waarop ze met drumcomputers en distortion aan de slag gingen en zo bij bepaalde songs uitkwamen bij een variant op "Achtung Baby" - kozen ze voor the road less taken. Geen grote tournees meer en platen die in eigen beheer werden uitgebracht: het was een moedige keuze. Jammer voor wie, net als ik, blijf vissen in het traditionelere circuit en hen zo van de radar zag vallen. Bon, die fijne EP waarvan sprake geeft de groep haar tweede tvdw. Op 771 edities is dat niets te veel.