TVDW 27/01/2019 - Kasey Musgraves - Oh, what a world (2018)

Ik schreef al eerder over mijn (recente) liefde voor de podcast van Slate Magazine. Vorige week belichtte samensteller Chris Molanphy de nominaties van de komende Grammy Awards. Hij stond met name stil bij de nominaties voor Album of the Year en brak een lans voor "Golden Hour", het album van Kasey Musgraves. Hij sprak over de boeiende kruisbestuiving tussen genres, en hoe Musgraves de muren sloopte tussen traditionele country en pop.

"Golden Hour" doet dat inderdaad met verve. Ja, er staat een banjo op, een nummer draagt de titel Space Cowboy en elders namedropt Musgraves zelfs John Wayne. Meer country kan je niet zijn. Maar muzikaal overstijgt de plaat het genre, ten voordele van warme, slimme pop - inclusief zelfs een occasionele vocoder of aanstekelijke discobeat. Een verdienste van producer Daniel Tashian, de man die ook met Josh Rouse al samenwerkte (hij schreef mee aan drie nummers op Rouse's geweldige "Nashville"). "Golden Hour" straalt daarenboven een ongebreideld, troostend optimisme uit, zonder klef of clichématig te zijn. Everything's gonna be alright, klinkt het aan het eind van het mooie slotnummer Rainbow, het mooiste nummer van de plaat, naast de tvdw. "Golden Hour" brak weinig potten in Europa, maar haalde wel mooi overal de eindejaarsljstjes, zelfs bij hoogaangeschreven redacties als Pitchfork, Rolling Stone en PopMatters.