TVDW 07/01/2018 - Gary Numan - Conversation (live) (1981)

Op zondag kwam het trieste nieuws van het overlijden van France Gall, dus kiezen voor Evidemment - een nummer met een tekst die naar de keel grijpt - had belist ook gekund. Maar ik kies toch maar voor Numan, die in een postpak stak, toegezonden door een IG-follower uit Frankrijk. De dame in kwestie heeft een tweedehandswinkel in Bahrein - of all places - waar ze een hele stapel vinyl binnenkreeg. Ik mocht er een zestal exemplaren uitkiezen, en ben bijgevolg nu in het bezit van "You Want It You Got It" (Bryan Adams), "Exodus" (Bob Marley), "Setting Sons" (the Jam), "Parade" (Prince), "The Final Curtain" (Pink Floyd) en "Living Ornaments '79", de live-plaat van Gary Numan (opgenomen in 1979 maar uitgebracht in 1981).

Fascinerende artiest, die Numan. Met zijn androgyne imago, met zijn merkwaardige stem (alsof hij een puber is met weerbarstige stembanden), met zijn monotone, ijskoude synths. Zeker in de beginjaren, van de eerste platen met Tubeway Army tot en met Dance (de plaat die hij maakte met Roger Taylor van Queen) en I, Assassin in 1982, leverde dat een spannende, bevreemdende kruising op tussen new wave, cold wave en synthpop.