TVDW 17/12/2017 - Pat DiNizio - A World Apart (1997)

Natuurlijk probeer ik geen enkele tvdw dubbel te nomineren. We zijn intussen aan 675 stuks, dus af en toe moet ik al eens dubbelchecken. Zoals bij deze, waarvan ik overtuigd was dat ik 'm al eens gepost had; omdat het nu eenmaal een van mijn favoriete songs is. Niet dus. In de week dat de frontman van The Smithereens van ons heenging, is het tijd om dat recht te zetten.

The Smithereens zijn altijd al een groep naar mijn hart geweest. Zowel de eerste twee albums die ik op vinyl heb, als de handvol cd's die later kwamen, zijn een staalkaart van DiNizio's songschrijverstalent. Hij putte vaak uit de Britse sixties ter inspiratie (Beatles, Kinks, the Who) en had de gave om powerpop en NYC-attitude te koppelen aan sterke melodieën. Hij had bovendien een grenzeloze liefde voor muziek, getuige de vele tribute-albums die hij (al dan niet samen met zijn groep) maakte. Er is er eentje rond Buddy Holly, eentje rond The Beatles en eentje waarbij the Smithereens Tommy van The Who integraal naspelen. Erg indrukwekkend om te horen.

Soit, over naar de tvdw als tribute voor deze fijne man. Hij komt uit 's mans eerste soloplaat, waarop onder meer ook de bassist van the Stranglers meespeelt. A world apart is het soort van song dat ik zelf zou coveren, mocht ik goed kunnen zingen en in een bandje spelen. Met die langgerekte, spaarzame gitaarsolo en dat langzaam voortmalende ritme doet hij me vaagweg wat denken aan Bowie's Heroes.