TVDW 14/05/2017 - Simple Minds - See the lights (acoustic version 2017)

Ach, het is nog maar de derde tvdw voor wat toch een van DE groepen was uit mijn jeugd - dus dat valt wel mee. Vermoedelijk al een paar keer gezegd in deze columns, maar Simple Minds gaven me mijn allereerste concertervaring. December 1985, Vorst-Nationaal, Once upon a Time Tour, met The Waterboys in het voorprogramma. Zoiets laat sporen na.

Dit weekend was het tijd voor concert nummer zeven (denk ik, kan ook acht zijn). Een akoestisch concert in het Casino Kursaal van Oostende - het is eens wat anders qua locatie. De bijhorende "Acoustic" plaat van eerder jaar vond ik behoorlijk geslaagd. De groep weet er toch hier en daar verrassende invalswegen te vinden om hun songs nieuw leven in te blazen. Live was een pak minder akoestisch, er was niet bepaald een allen-braaf-rond-het-kampvuur ambiance. Ja, Charlie had een akoestische gitaar in plaats van een elektrische, en het imposante drumstel van Mel Gaynor was - samen met de man zelf - vervangen door een percussie-arsenaal waar Cherisse Osie (Mika, Bryan Ferry) plaats achter nam. Voor de rest was er nog altijd plaats voor bombast en een grote wall of sound, hoor.

De setlist? Eentje met up & downs. Opener New Gold Dream werd op imposante manier ingeleid, verdere hoogtepunten waren Big Sleep en Speed your love, ingetogen en met veel sfeer gebracht. Toen wérkte de nieuwe benadering. Aan het eind zwalpte het optreden wat. Eerst met covers als David Bowie's song Andy Warhol (uit Honky Dory - moest ik nadien opzoeken) en Let The Day Begin (The Call) beide gezongen door andere bandleden, terwijl Jim backstage op adem kwam. Plus, ook de grote finale vond ik minder. Don't you forget about me, Sanctify yourself en Alive & Kicking: ik begrijp dat de groep ze wel haast moét spelen, maar mij doen ze geen plezier met die routineuze versies waarin het publiek driekwart van de song moet brullen om een buiten adem zijnde Kerr ter hulp te schieten. Dan was de opvallende cover van Buffalo Springfield's For What It's Worth in de bissen heel wat beter. Voor de tvdw gaan we terug naar het begin van het concert. Nummers twee en drie zijn mijn absolute SM-favorieten: See the Lights en Glittering Prize. Het laatste was al ooit tvdw, dus kiezen we voor de akoestische versie van dat nummer uit de "Real Life" plaat uit 1991.