TVDW 04/05/2014 - Wayne Cochran - Going Back To Miami (1966)
Schrandere geesten zullen al wel opgemerkt hebben dat het wat stilletjes is, qua recente releases op deze blog. Ze staan nog allemaal te wachten hoor, die nieuwe albums van Drive-By Truckers, Elbow, Echo & the Bunnymen, Embrace, Hercules & Love Affair, Kelis, Mos Def, Neneh Cherry, Novastar, Robert Cray, The Horrors, Ray LaMontagne en Todd Terje. Maar... ik sukkel met een knieblessure.
Wat dat er mee te maken heeft? Wel, het maakt dat per week toch al snel twee tot drie uren joggingsplezier wegvallen... en bijgevolg ook de nieuwe albums op de ipod blijven wachten op een beurt. Soit, vanavond afspraak bij de dokter, en morgen bij de kine - hopelijk snel beterschap.
Intussen schakelen we voor de tvdw dan maar terug naar de swinging sixties. Met dank aan The Blues Brothers, die in hun catalogus - net als The J. Geils Band trouwens - regelmatig vergeten pareltjes uit de R&B en soul opvisten. De Blues Brothers-versie van Going Back to Miami is een classic ten huize Koop, maar het origineel, zo leerde een snelle google eerder deze week, is al even goed. Zo vernam ik ook dat Wayne Cochran - aanschouw zijn imposante haardos - in de jaren zestig eventjes als het blanke equivalent van James Brown werd beschouwd. Inclusief, zo laat youtube zien, snelle danspasjes en theatrale stage-act.
Wat dat er mee te maken heeft? Wel, het maakt dat per week toch al snel twee tot drie uren joggingsplezier wegvallen... en bijgevolg ook de nieuwe albums op de ipod blijven wachten op een beurt. Soit, vanavond afspraak bij de dokter, en morgen bij de kine - hopelijk snel beterschap.
Intussen schakelen we voor de tvdw dan maar terug naar de swinging sixties. Met dank aan The Blues Brothers, die in hun catalogus - net als The J. Geils Band trouwens - regelmatig vergeten pareltjes uit de R&B en soul opvisten. De Blues Brothers-versie van Going Back to Miami is een classic ten huize Koop, maar het origineel, zo leerde een snelle google eerder deze week, is al even goed. Zo vernam ik ook dat Wayne Cochran - aanschouw zijn imposante haardos - in de jaren zestig eventjes als het blanke equivalent van James Brown werd beschouwd. Inclusief, zo laat youtube zien, snelle danspasjes en theatrale stage-act.
Labels: Blues Brothers, J. Geils Band, Wayne Cochran
1 Comments:
http://www.sendspace.com/file/799p4l
Post a Comment
<< Home