TVDW 06/10/2019 - James Taylor - Fire and Rain (1970)

Ik had de slimmerik kunnen uithangen en 52nd Street van Billy Joel als tvdw selecteren. Aardige plaat, daar niet van, en de eerste die ik na mijn verjaardag op de draaitafel gooide. Maar voor de tvdw schoot hij net te kort. Trouwens, alvorens meer te zeggen over de keuze van deze week: tweeënvijftig? Serieus?! Hoe is het plots zover kunnen komen? Ik sta er versteld van. Plots word je wakker en zijn twee van je kinderen al bezig met hogere studies, terwijl je zelf nog luchtgitaar staat te spelen op Eddie Van Halen. Sommige dingen lijken zo snel te gaan, andere lijken nooit te veranderen.

Op mijn verjaardag bezochten we in Brugge een (al bij al teleurstellende) tentoonstelling over Picasso en Warhol. De dag nadien sloot de band die in de Stadsschouwburg van Sint-Niklaas speelde, haar reguliere set af met Chocolate Cake van Crowded House. Juist ja, met de zin "Can I buy a cheap Picasso fake. Andy Warhol must be laughing in his grave". Na 769 tvdw's heb ik al meermaals gedacht: toeval bestaat niet.

De band waarvan sprake, bracht de Twee Meter Sessies van weleer terug onder de aandacht, met toenmalig presentator Jan Douwe Kroeske als master of ceremony tussen de songs. Onder de songs pareltjes van uiteenlopende muzikanten als JJ Cale, Sparklehorse, dEUS, Blind Melon, Sheryl Crow, Elliott Smith, Mink DeVille, Live en Bruce Cockburn; onder de muzikanten viel naast Jan Hautekiet, de ritmesectie van K's Choice en het duo The Antler King vooral Johannes Verschaeve op. Wat een klasbak is die man toch. Oh ja en dan was er nog Roland die zijn onnavolgbare zelf was op het podium. Hoe grappig om te zien hoe hij After Midnight van JJ Cale naar zijn hand zette, terwijl de rest van de band probeerde om de oude knar tijdens de song te volgen. Ook het hoogtepunt van de avond kwam van Roland, die Fire and Rain op een erg doorleefde manier inkleurde. Allereerste tvdw van James Taylor, trouwens. Dat mag wel.