TVDW 1014. 't Zal wel de leeftijd zijn zeker, die maakt dat we wat minder concerten meepikken. Maar dan plots zijn het er twee op vier dagen tijd.
Zondag Terence Trent D'Arby / Sananda Maitreya in Sint-Niklaas, maar dat was - ook al blijf ik fan van de man - het concert teveel voor mij. Veel ongeïnspireerde nieuwe songs, een stem die niet zelden moeite had om de noten te halen (in de plaats kregen we dan een soulvol gekras) en een derderangs begeleidingsband uit Italië. Neen, dan kon het voorprogramma, het Belgische electrosynth trio Fortress, me veel meer bekoren. In het oog te houden.
Donderdag deden mijn Detroit Breakdown-maatje Hans en ik eens zot en reden richting Arnhem, waar we een half maandloon veil hadden om twee levende legendes te zien. Eagles waren top of the bill en hun Farewell concert overtuigde over de hele lijn. Enig voorbehoud met de wat belegen gitaarneukerij bij Joe Walsh en diens solonummers; ik had liever Eagles-songs als Best of My Love en The Last Resort gehad, maar kom. Een tvdw was dus meer dan logisch, maar echte uitschieters had ik niet en veruit het merendeel van de songs werd natuurgetrouw gebracht (- Witchy Woman was met een langere intro een uitzondering).
Dan maar naar de support act bij de Eagles. Dat had Steely Dan moeten zijn, maar zij werden om mij onduidelijke redenen vervangen door de Doobie Brothers. Aanvankelijk een teleurstelling, maar het concert was - buiten de eerste nummers die door een schabouwelijke geluidsbalans helemaal in de soep draaiden - verrassend goed. Het onderstreepte nog eens wat een boeiende, zij het wat vergeten groep de Doobies wel zijn. Door Listen To The Music vaak makkelijk weggezet als middle of the road classic rock, maar duik in hun platen en je ontdekt een erg brede waaier aan stijlen - vaak op één en hetzelfde album.
Heel kort door de bocht evolueerden ze tijdens hun lange carrière van een variant op The Band naar een variant op The Crusaders. Vooral met de komst van Michael McDonald halverwege maakten de Doobie Brothers een bocht richting blue eyed soul en jazzfunk. De tvdw zat ook in de setlist en komt uit het album "Stampede", het laatste van de groep zonder McDonald. Het is geschreven door Holland-Dozier-Holland en werd in 1965 voor het eerst opgenomen door Kim Weston (ja, die zangeres die It Takes Two zong met Marvin Gaye).
Labels: Doobie Brothers, Eagles, Fortress, Terence Trent d'Arby